Onderste Boven

De GeKsTe reis OOIT

Onderste Boven

Onderste Boven

In de lucht

Zo ben je nog op reis en zo gebeurt er iets wat alles helemaal verandert. Het gaat allemaal heel makkelijk en dat is dan ook de reden dat m'n reis een weg ingeslagen is waardoor alles anders is geworden. Ik ben een half jaar in Taiwan geweest zoals je weet en daarna zou ik terug naar Australie.

Wel, op 6 augustus moest ik dus naar het vliegveld. M'n vriendin heeft me daarnaartoe gebracht en na een aantal keer slikken en een paar moeilijke beslissende momenten ben ik dan toch het vliegtuig ingecheckt. M'n vriendin kon helaas niet met me mee en die moest ik op het vliegveld achterlaten. Daarna bracht het vliegtuig me in 4 uren naar Singapore. En daar heb ik 6 uren moeten wachten.

Kipkop

Ach een filmpje kijken en wat rondlopen en de tijd ging eigenlijk nog wel aardig snel. Toen ben ik met het vliegtuig van Singapore in iets langer dan 7 uren naar Sydney gevlogen. Lange vlucht, maar wel lekker eten en leuke films op het schermpje in de stoel voor me. Dus al snel was het ochtend en was ik terug in Sydney. Waar het inmiddels winter was geworden. Vanuit Taiwan was het nog 32 graden en zo sta je te bibberen bij 12 graden in Australie.

Van onderen...

Op het vliegveld van Sydney heb ik uiteindelijk nog moeten wachten op een busje wat me zou oppikken, en die kwam na ongeveer 1,5 uur wachten. Ach ja na nog een ritje van 45 minuten stond ik dan voor m'n hostel waar ik nog een paar weken zou blijven. Eigenlijk al snel had ik me bedacht dat die overgang toch wel aardig groot zou zijn en ik had me al bedacht om nog maar een week op reis te blijven.

De 's middags dat is dus op 7 augustus inmiddels ben ik even naar het centrum van Sydney gelopen. Even wat drinken en eten en toen eens kijken of m'n Australische bankpas het nog deed. Oeps de pinautomaat had honger en die at zo m'n pinpas op. Met een mededeling op het scherm...je bent een illegale gebruiker. Er was niets meer wat ik kon doen want ook de bank was al gesloten.

Daar stond ik met lege handen..wel ja ik had natuurlijk m'n Nederlandse bankpas nog, maar dat ging ook niet helemaal lekker. Ik stond namelijk in een winkel om met die nederlandse pas te betalen, komt de kassa juf me vertellen dat de pas geblokkeerd is, tot 2 maal toe. Ook in een andere winkel lukt het me niet om aan geld te komen en toen stond ik daar nog steeds zonder geld. Op de 1 of andere manier lukte het wel om een telefoonkaart te kopen met m'n pinpas en daar had ik tenminste wat aan.

Maar goed ik stond zonder geld en ik kon geen kant op. Na een lang gesprek met m'n vriendin in Taiwan en een kort gesprek met de Quantas vliegmaatschappij, was alles inmiddels geregeld. Wel niet alles, want ik stond nog steeds zonder geld, maar ik had inmiddels m'n vliegticket geregeld terug naar Nederland. Want ja wat moet ik in Australie zonder geld. Zelf 7 augustus was het enige wat ik de hele dag gegeten heb...een klein zakje chips.

Zo kan het dus raar lopen, maar eigenlijk aan de ene kant wel mooi. Want ja daar sta je dan weer alleen in Australie en dan mis je toch wat...als je net weer uit Taiwan bij je vriendin weg bent gekomen. Dus dat was nog niet zo erg. Ook had ik 's avonds op 7 augustus nog weten te regelen dat m'n ouders me konden afpikken van Schiphol en bleef er nog maar 1 probleem over. En dat was de 10 kilometer die ik moest afleggen van m'n hostel naar het vliegveld in Sydney.

Want ik kon daar wel met een busje naartoe, maar dat zou me 10 dollar kosten...en ik had maar 15 cent, dus ja. Toen wonder boven wonder lukte het me om de bank te bellen, die zeiden dat er niets met m'n bankpas aan de hand was. Dus middernacht Australische tijd probeerde ik m'n pinpas nog eens in een pinautomaat en jawel hoor...daar had ik al 40 dollars te pakken. Ook de volgende 100 dollar gingen net zo makkelijk.

Dus ik had weer handen vol geld en om nu de vliegticket weer te veranderen daar had ik geen tijd en behoefte meer voor dus ik besloot om dus toch 8 augustus terug naar Nederland te vliegen..zoals net geregeld. Dat alles was dus oke en ook na een nachtje slapen kon ik uitgerust 's morgens weer vroeg opstaan.

Zie boven

...lees boven verder >>>

...naar boven.

Ik had nog precies 3 uren om een laatste wandeling door het prachtige Sydney te maken en tijdens die wandelingen heb ik nog hele mooie foto's weten te maken. En al snel stond ik voor een souvenir-shop en heb ik m'n laatste souvenirs gekocht. Toen de 's middags nog een uitgebreide Portugeuse lunch in m'n hostel en toen met een busje naar het vliegveld.

Op het vliegveld bleek het ook niet helemaal lekker te lopen. Ik had namelijk van m'n vriendin nogal wat extra baggage gekregen en ik had ook veel gekocht in Taiwan dus op het vliegveld stond ik met 15 kilo teveel aan baggage. Lekker dan want daar moest ik ook nog eens 450 dollar voor betalen. Ach gelukkig had ik nog wel geld daarvoor en wat kon ik anders doen dan het te betalen. Want je laat je spullen ook niet zo snel achter in Australie toch.

Toen nog een paar kleine probleempjes op het vliegveld..met m'n vliegticket, maar uiteindelijk lieten ze me gaan, met een vliegticket in m'n handen. Paar uur later zat ik al in het vliegtuig en zo vlogen we in 9 uren naar Thailand - Bangkok. Daar nog een uurtje wachten en toen in 12 uren weer verder naar Londen. Jeetje zo sta je weer heel dicht bij huis, zo snel kan het soms gaan. Oja nog wel even 21 uren vliegen, maar toch.

In Londen aangekomen, werden we weer verrast door een nieuwe mededeling...er hing gigantich veel mist boven Amsterdam en ons vliegtuig kon dus niet vertrekken. We moesten in Londen dus nog eens 2 uren wachten in het vliegtuig voordat we konden opsteigen. Wel ach wachten was ik nu wel gewent geraakt... dus dat was het probleem niet. Alleen de oppikkers, m'n ouders in Amsterdam wisten dus van niets.

Nou na 2 uren wachten vlogen we dan met een piekklein vliegtuigje naar Schiphol en 12 uur Nederlandse tijd kwamen we 9 augustus aan. Hehe dat was me de reis wel. En het was me toch druk op Schiphol...leek wel dat alle backpackers van Australie op het zelfde moment terug kwamen. Bleek uiteindelijk allemaal door de mist te komen..maar wel weer iets voor in de krant.

Uitchecken en op zoek naar m'n baggage. Die tussen duizenden andere koffers op een piepkleine babbage band ligt. Zoiets was ik op nog geen enkel vliegveld tegengekomen. Dat ze 6 baggagebanden hebben en maar 1 gebruiken voor 5 verschillende vluchten. Dat is toch vragen om problemen. Maar goed ik hoefde gelukkig maar 5 minuten te wachten en toen kon ik m'n baggage met overgewicht van de band afhalen.

Toen op zoek naar m'n ouders en jawel hoor daar stonden ze al tussen duizenden andere mensen. Hey hallo, ja ik ben terug..maarja dat wisten ze natuurlijk wel. En het eerste wat ik kon zeggen is: Jeetje wat zijn jullie verandert! Ja ik weet niet waarom hoor, het hoofd van iedereen die ik nu voor me zag leek ineens wel heel smal te zijn. Dat het altijd zo is geweest is een feit...maar in Taiwan hebben ze nou eenmaal vrij bolle gezichten.

Ach toen even een lekker bakkie koffie die ik een lange tijd niet meer gedronken had en toen met de auto in 2 en een halve uur terug naar huis. Het viel me al direct op dat Nederland echt heel erg kaal is en plat. Een jaar lang heb ik toch echt altijd tussen de bergen geleeft...dus wel weer een mooie terugkomst. Een cultuurschok van hier tot daar en ik denk dat ik er nog wel een weekje aan moet wennen...misschien langer.

Nog een stukje verder...