Wat ook wel grappig is dat er op het hele eiland maar 450.000 mensen wonen en
toch is Macau het dichtstbevolkte land ter wereld. Het is een typisch vakantieparadijs was bestaat uit duizenden hoge flatgebouwen
gecombineerd met Portugeze bouwwerken en vele Casino's. Er wordt heel goed gezorgt voor de toeristen en dat is dan ook waar
het op het eiland alleen maar om draait.
Heel
langzaam draaiden we rond en vanaf deze hoogte hadden we inderdaad een prachtig uitzicht over duizenden flatgebouwen gecombineerd
met tempels en Portugeze bouwwerken en huizen. Macau telt in totaal 3 eilanden en ze staan alle drie net zo vol met flatgebouwen.
Dan te bedenken dat er maar 450000 mensen op het eiland wonen en de rest 85 % toeristen dus overal vandaan komen.
Het is
dan ook onvoorstelbaar druk op het eiland met overal auto's, busjes en scooters en zelfs de luchtvervuiling valt in de stad
te bezichtigen. Na een uurtje kijken in de uitzichttoren en een aankomende regenbui zijn we met een busje maar weer eens terug
gegaan naar ons hotel. Vanaf daar vonden we lopend een geweldig Portugees restaurant waar we naar binnen zijn gelopen.
Ze schotelden ons een, zoals zij het noemden, Portugeze maaltijd voor en dat smaakte overheerlijk. Na de maaltijd en
een toetje liepen we over staat en ons oog viel op een klein visrestaurantje. M'n vriendin kon het niet laten om ook daar
naar binnen te gaan en dus weer eten. Voor mij hoefde het niet, maar dit werd wel de eerste keer dat ik een krab(soep) heb
gegeten.
Dat smaakte
goed, alleen was het jammer dat ik al zo vol zat. M'n vriendin dacht daar anders over en die heeft haar buikje vol gegeten.
Om samen uit te buiken zijn we naar een Casino gegaan wat ingericht was in een typische Egyptische stijl, compleet met van
die grote beelden. Wel jammer dat ze het zo mooi maken, want je mag er helemaal geen foto's van maken.
Dit Casino
zag er van binnen dan ook stukken beter uit dan het grootste Casino op het eiland en hier konden we ons wel vermaken. Alleen
toen we nog even mee wouden spelen werd het lastig. Macau heeft namelijk z'n eigen muntsoort, de Pataca, maar dit kan je in
het Casino niet gebruiken. Beetje raar want je kon alleen Casino munten krijgen als je met de Hong Kong dollar betaalde, dus
dat werd alweer geld wisselen.
De nacht
kwam en de nacht ging en het was alweer onze laatste dag in Macau. We stonden toch wat eerder op om te genieten van een 3-sterren
ontbijt. Dit bestond uit een supergroot buffet waarbij je vanalles kon kiezen en je zolang door kon eten als je vol kon houden.
Dat zat wel goed en toen we alweer vol zaten zijn we het hotel uitgecheckt.
We zijn toen weer op zoek gegaan daar het monument van de godin van de barmhartigheid en het
bleek maar iets meer dan 5 minuten lopen te zijn van ons hotel. Daar hadden we de dus op de eerste dag het hele eiland voor
rondgereden. Dat neemt niet weg dat het van brons gemaakte monument brons er schitterend uitzag en dat het buiten steeds warmer
werd.
Het was dan ook beter om wat verkoeling te zoeken en nog een beetje rond te lopen. Macau had eigenlijk meer te bieden
dan dat we konden bekijken en 3 dagen bleek dus ook niet lang genoeg. Wel hebben we lopende nog het 1 en ander bekeken, zo
ook een park in het midden van de weg. Daarachter staat een vuurtoren in het midden van Macau, die zich op het hoogste punt
van het eiland bevindt.
Een stukje verderop was ons hotel waar we in een tourbusje zijn gestapt die ons naar een ander deel van Macau bracht,
waar zich ook het vliegveld bevindt. Daar zijn we uitgestapt en heel toevallig liepen we langs een massageshop. Waar we eerder
ook al naartoe wouden om even heerlijk te relaxen. Maar nu was het dan zover en ik heb een uur lang genoten van een voetmassage
en m'n vriendin zelfs 2 uren.
Daarna zijn we naar een bhoeda gelopen die wel vier verschillende hoofden heeft. Dit is een
handigheid voor de mensen die de Boedha willen aanbidden want het beeld heeft dan ook 4 verschillende functies als afgod.
Vanaf daar zijn we naar een restaurant gelopen waar we voor de laatste keer in Macau uit eten gingen. Deze keer aten we in
Thaise stijl compleet met olifanten aan de muur.
Na het eten zijn we met een taxi zijn we naar het vliegveld gebracht en een uurtje later zaten we al in het vliegtuig.
Na een kort vluchtje van anderhalf uur kwamen we aan op het vliegtuig van Taipei en alles was weer veel te snel voorbij gegaan.
In de parkeergarage gingen we op zoek naar de auto en daarmee zijn we in nog eens anderhalf uur terug naar Miaoli gereden.
Daar hebben we een aantal dagen later op 25 juli, de verjaardag van m'n vriendin nog eens gevierd. Ondanks dat een verjaardag
in Taiwan normaalgesproken niet gevierd word, heb ik m'n vriendin wel goed weten te verrassen. Op diezelfde dag was ik ook
al precies een half jaar in Taiwan en nog geen 2 weken later zal een vliegtuig me via Singapore weer terugbrengen naar Sydney.
|