Ik neem plaats op 1 van de stoelen en terwijl er chinese thee voor me wordt ingeschonken kijk ik wat rond. Het is opvallend om te zien dat veel dingen nog voor de helft in de verpakking staan. Een stoel, een lamp en onderdelen van een computer. Ook mijn stoel is nog voorzien van een dun laagje plastic. Bij alle mensen in Taiwan zie je nog wel wat in de verpakking staan of er hangt nog een mooi prijskaartje aan.

Na 5 kleine kopjes chinese thee liep ik samen met de bewoners het huis weer uit. Door hun werden de auto en scooters de woonkamer ingereden en daarna werd een grote metalen deur voor het huis naar beneden gelaten. Naar bovend kijkend zag ik dat de ramen in de hele straat overal zijn voorzien van een hekwerk.

Daar en tegen hebben we veel huizen in Taiwan zo'n metalen deur, dus dan wordt het weer moeilijk kiezen voor een dief. Het is dan ook waarschijnlijk dat lang geleden iemand is begonnen met het aanbrengen van zo'n metalen deur en daarna heeft iedereen datzelfde gedaan. Want wat voor mij heel erg opvalt in Taiwan is dat er voor alles wat je doet maar 1 manier is. Doe je het anders dan zal je er ook direct op aan gesproken worden en eigenwijs zal er uitgelegd worden hoe je het wel zou moeten doen.

Zo heeft elke stad en plaats minstens 4 verschillende engelse namen en niemand weet hoe je het echt moet schrijven. Want ja...de Taiwaners kunnen toch Chinees lezen en daar is maar 1 manier voor mogelijk. Datzelfde kom ik ook steeds weer tegen bij de straatnaam borden. Als je op zoek bent naar een straat dan is het dus ook lastig om de goeie te vinden, want hoe weet je nou wat de goeie is? Laat staan het nummer, want die heb ik op nog geen enkel huis kunnen vinden.

Daarnaast zijn de huizen in Taiwan bijna nooit voorzien van verwarming. Dat schijnt niet nodig te zijn en ja in de winter wordt het ook nooit kouder dan nul graden. Maar toch zou het naar mijn idee een stuk comfortabeler zijn als de huizen in de winter van binnen niet zo koud zijn. Daar en tegen is wel elk huis standaard voorzien van een airconditioning, want verkoeling is in de zomer wel weer heel belangrijk.

Zelfs zo belangrijk dat de auto's allemaal met een airconditioning zijn uitgevoerd. Mijn conlusie hieruit is dan ook dat de mensen het liefst altijd koel willen blijven. En daar is natuurlijk niets op tegen, maar het is dan alleen zo tegenstrijdig dat ze in de zomer met een lange broek, lange mouwen en zelfs handschoenen rond gaan lopen.

Inmiddels kom ik aan bij een tempel, waar ik besluit om even uit te rusten. Het is een grote tempel waarbij draken en leeuwen in het dak ervan zijn verwerkt. In de tempel staan heeft meerdere afgoden en deze worden dagelijks aanbeden door de mensen. In de gebeden wordt gevraagt om geld en geluk om hun leven wat makkelijker te maken. Ook wordt er buiten in iets wat op een oven lijkt papier verbrand en alle mensen lopen met een stokje wierrook.

Ik besluit om weer verder te gaan op m'n fiets en ik rijd vervolgens tussen de rijsvelden en groentetuinen. Waarop de mensen hun eigen voedsel dus verbouwen. Aan de andere kant van de weg heb ik het uitzicht op een rivier die echter bijna droog staat. Nog goed kan ik zien hoe hoog het water normaal zou staan, maar dat is nou niet meer dan de helft. Wat ook opvalt is dat er veel afval in de rivier is gegooit.

Het gewone water kan je gelukkig wel voor de toilet gebruiken alleen is de afvoer daarvan op een heel dunne leiding aangesloten. Daardoor kun je geen wc-papier in de toilet gooien, dat moet je namelijk doen in een afvalemmer. Wat misschien nog wel veel opvallender is, is dat ze in Taiwan nog veel een gat in de grond gebruiken als toilet. Wel hebben ze daar een luxere vorm van uitgevonden, maar het blijft een gat in de grond waar de man en de vrouw z'n behoefte in moet doen.

Nieuw en net gekocht zal je denken, maar niets is minder waar. De verpakking laten ze zitten omdat deze er voor kan zorgen dat iets niet beschadigt en dus langer mee kan gaan. De stoel waar ik me op bevond had dan ook een laagje plastic over de zitting en rugleuning. En ook op het scherm van de televisie zat nog een beschermend laagje plastic.

Een lelijk gezicht, maar is dat belangrijk? Normaal gesproken maakt het voor een Taiwaner niet uit wat andere mensen denken. Je leeft voor jezelf, toch niet voor een ander. Daarom maken ze de huizen naar mijn idee ook een beetje te veilig, waardoor het misschien zelfs een lokkertje is voor een dief. Want ja, als het er zo beveiligd uitziet dan moet je bijna wel waardevolle spullen in je huis hebben.

Misschien een beetje raar, want iedereen heeft toch z'n eigen manier van doen, maar dat geld niet in Taiwan dus. Dan is er alleen 1 uitzondering waar niemand zich druk om maakt en dat zijn wel naamborden in het engels. Om het makkelijker te maken voor toeristen in Taiwan zijn straatnaamborden en plaatsnaamborden naast Chinees namelijk voorzien van Engels. Alleen maakt dit het er niet altijd makkelijker op, want overal wordt de naam anders geschreven.

Zal ik het doen? Gewoon even rondritje maken en dan later de fiets weer tegen de lantaarnpaal zetten..ach waarom ook niet. De straat is inmiddels helemaal stil en er is in de verste verte niemand te bekennen. Zonder problemen stap ik dan ook op de fiets en snel rijd ik er mee weg. De fiets heeft 24 versnellingen en beter kun je het dan ook bijna niet krijgen toch.

Sommige huizen zijn nog wel door een specialist gebouwt en die huizen zien er vaak veel nieuwer uit. Deze huizen zijn echter alleen voor de rijkere mensen weggelegt en ja die zijn er niet in overvloed in Taiwan. Ik fiets dan ook door straten die er allemaal oud en vies uitzien en het was me al opgevallen dat veel mensen arm zijn.

Heel jammer natuurlijk dat veel mensen zo arm zijn, want de regering wil ze niet helpen. Iedereen moet het zonder uitkering doen en ze moeten zelf maar zien hoe ze aan geld komen. Daardoor zijn veel mensen ook creatief geworden en hebben een marktkraampje voor het huis gezet. Een marktkraampje waar ze eten of drinken proberen te verkopen. Ook hebben nog veel meer mensen hun eigen woonkamer omgebouwt tot supermarkt of kleine winkel.

Ojee even blijven opletten, want nog net op tijd weet ik een hond die midden op de straat staat te ontwijken. Het is dan ook een hond die geen baasje meer heeft en hij is niet de enige. In Taiwan lopen echt overal van die straathonden rond en deze zijn bijna altijd door de baasjes ergens achtergelaten.

Alles heeft z'n betekenis, want het wierrook wordt gebruikt bij het aanbidden van de afgoden. En het papier wat buiten wordt verbrand is een soort papiergeld wat hierdoor naar de hemel kan gaan om de mensen in de hemel mee te helpen. Want men gelooft dat als je op deze manier papiergeld verbrand, mensen in de hemel het weer kunnen gebruiken. Ook wordt er bij de tempel nog vaak vuurwerk afgestoken om kwade geesten mee te verdrijven.

Dan te bedenken dat de rivieren in Taiwan wel de bron zijn voor het drinkwater. Het is dan ook wel duidelijk waarom het water wat uit de kraan komt niet gedronken kan worden. De zuiveringsbedrijven kunnen het gewoon niet schoon meer krijgen en daardoor moet je drinkwater ook altijd in de winkel gaan kopen. Of bij een speciaal drinkwater pompstation die je hier en daar tegen kan komen.

Een andere wel heel mooie uitvinding in Taiwan is de reisbus. Die is namelijk uitgevoerd met zeer brede slaapstoelen en een televisie voor elke reiziger. Liggend in je slaapstoel en met een afstandbediening in je hand voor je eigen televisie is het dus ook erg comfortabel reizigen. En het is ook nog eens de goedkoopste manier van reizigen.