Een paar weken later werden we wakker geschud door een aardbeving. Het hele huis stond 30 seconden te trillen, maar de sterkte van de aardbeving viel op zich wel mee, met 6,3 op de schaal van richter. Schade was er dan ook in heel Taiwan niet, omdat het centrum van de aardbeving zich bevond onder de zee. De sterkte van de aardbeving was op de plaats waar ik me bevond dan ook maar 1 tot 2 op de schaal van richter.

Een feestje om mijn verjaardag mee te vieren want op donderdag 12 juni werd ik 23 jaar. Alleen in Taiwan hebben ze een andere jaartelling en daardoor heb ik hier alvast m'n 24ste verjaardag gevierd. Al een dag van te voren werd ik verrast door vrienden, op het werk van m'n vriendin. Ik kreeg een verjaardagstaart kado en daar hebben we met z'n allen heerlijk van gesmuld.

We kregen van het hotel een fiets waarmee we de stad door konden rijden. Het was een soort damesfiets waarbij voor en achter trappers zaten. En op het pakjesdrager van de fiets was een extra zadel bevestigd en ook zat daar een extra stuur. M'n vriendin die achterop zat kon dus meefietsen alleen was het hele gebeuren nog wel even wennen. Aangezien m'n vriendin eigenlijk nooit op een fiets stapt en ik zelf had ook al 8 maanden niet meer gefietst.

Ik had inmiddels wel even genoeg gekregen van elke dag kleverige rijst en ik wou deze keer wel eens wat anders. In het restaurant koos ik voor een heerlijk pastagerecht en daarnaast een fles Corona. Hierdoor werd de Italiaanse smaak een beetje gemixt met Mexicaans en dat was toch wel heel apart. Ook zijn we daarna nog naar een bar geweest waar ik kon genieten van een paar flesjes Heineken.

Na een nachtje slapen in het luxe hotel konden we genieten van een uitgebreid ontbijt. Om daarna nog even een bad te nemen, te relaxen in de hotelkamer en uiteindelijk toch uit te checken. En omdat het die dag eigenlijk nog steeds m'n verjaardag was, zijn we weer uit eten gegaan. Deze keer in een wel heel speciaal restaurant want we konden op een soort BBQ-plaat in onze tafel, ons eigen eten koken.

Na 10 bekertjes vloeibaar ijs om te hebben getoverd tot echt ijs was onze honger wel gestilt en zijn we even later op de trein gestapt naar een andere plaats. Daar zijn we naar een zogenaamde "hot spring" geweest waar we ons eigen prive zwembad konden afhuren. We hadden dan ook voor een uur lang een kamer met daarin een heet bad waar we heerlijk konden relaxen.

Klagen bij de huisbaas bleek niet echt te helpen en uiteindelijk zijn wij het huis uitgezet, omdat we er een stokje voor wouden zetten. We wisten namelijk dat de buurvrouw 's nachts aan het werk was en dat ze overdag wou gaan slapen. Wij hadden nog wel een oude mobiel liggen, die we de hele dag over lieten gaan, waardoor de buurvrouw helemaal gek zou worden.

Mijn uitspraak van de engelse woorden was volgens hun verkeerd en ik kwam niet lang genoeg op het werk. Ik heb ze nog uit proberen te leggen dat sommige engelse woorden in het Amerikaans heel anders klinken dan in het Britse engels. En ook dat ik geen uur nodig had voor elk half uurtje dat ik les gaf. Maar dat was voor hun niet zo belangrijk, want ze hielden vol dat ik fout zat.

Op de dag van dat gesprek kreeg ik 's avonds een telefoontje en ze vertelden me dat ik volgens hun baas niet meer hoefde te komen. Voor mij was dat ook meer een opluchting en ik hoefde er ook niet om te treuren. Wel ben ik daarna wel weer op zoek gegaan naar een nieuwe baan, al was dat nogal lastig omdat ik niet meer voor een lange tijd in Taiwan kon blijven.

Ook tijdens een sollicitatiegesprek wat ik de volgende dag had schudde heel Taiwan door elkaar. Een naschok van de eerste aardbeving, met deze keer een sterkte van 6,5 op de schaal van richter, maar ondanks dat was er gelukkig weer geen schade. Er was voor mij bij beide aardbevingen dan ook geen reden van paniek en ik vond het eerder grappig om mee te maken. De dagen erna bleef het heel rustig wat betreft naschokken en het was tijd geworden voor een feestje.

Op m'n verjaardag zelf had m'n vriendin een verrassing voor me. We zijn op de trein gestapt en we zijn samen naar het oosten van Taiwan gereisd. Het was nog een lang ritje van drie en een half uur, maar we reden daarbij wel door een prachtig berggebied. Als verrassing voor m'n verjaardag had m'n vriendin een hotel geregeld in de stad Ilan.

We konden zoveel eten als we wouden, maar op het laatst zaten we toch een beetje vol. De BBQ-plaar werd voor ons schoongemaak en het was tijd geworden voor ons toetje. We kregen een aantal bekertjes met vloeibaar ijs en door dat op de BBQ-plaat te gieten en goed te roeren werd het steeds harder. Na 5 minuten roeren was het BBQ-ijs geworden en konden we er heerlijk en ijskoud van smullen.

Daarmee was er alleen wel een eind gekomen aan m'n verjaardag en met de trein zijn we 's avonds weer terug gegaan naar huis. De volgende dag begon het normale leven weer en bracht ik m'n vriendin weer naar haar werk. Alleen ook het werk van m'n vriendin werd er steeds minder leuk op aangezien de baas steeds weer tot een besluit kwam om haar minder geld te gaan uitbetalen.

Als je dan weet dat een baas in Taiwan alles kan doen wat hij wil, dan sta je als werknemer machteloos. Weggaan is dan ook niet altijd de beste oplossing aangezien je dan je laatste maandloon niet krijgt uitbetaald. Maar op het laatst hadden we beide wel genoeg van het dagelijkse leven, want ook in de flat waar we woonden hadden we elke nacht last van onze buurvrouw die uren lang een mobiel in haar kamer liet overgaan.

Dat plan is helemaal gelukt, maar dat de buurvrouw bevriend was met de huisbaas, daar hadden we even niet bij stilgestaan. Daardoor kregen we dan ook een telefoontje met de mededeling dat het beter was om de volgende dag het huis te verlaten. Hals over de kop hebben we dan ook alle spullen in de auto gegooit en zijn we weer terugverhuisd naar het huis waar we eerst woonden.

Dat is dus het huis van de familie van m'n vriendin en daar hebben we ook veel meer ruimte, het wordt er dus niet slechter op. Ook het werk van m'n vriendin hebben we daardoor vaarwel gezegt en dat is niet eens echt een zonde. Als je bedenkt dat m'n vriendin 12 uren per dag en 6 dagen in de week moest werken voor heel weinig geld. Het is dan ook wel even goed zo en nu hebben we ook weer wat meer tijd om rond te kunnen reizen in Taiwan.