Hier zet je de tv aan en het enige wat je hoort is SARS, SARS ook al is alles in het chinees. Er is inmiddels ook al veel gebeurt in die twee maanden en daar kan ik misschien even kort wat over vertellen. Het eerste wat ik hoorde was dat er iemand vanuit Hong Kong naar Taiwan is gekomen en die had SARS. Die is dus ook in het ziekenhuis opgenomen met hoge koorts. Later is die ook overleden (als ik het goed heb).

Ik zag alles 2 maanden geleden wel op de tv, maar ik begreep er toen nog weinig van. Nadat m'n vriendin het uit had gelegd snapte ik wat er aan de hand was. Al snel daarna werden er meer mensen opgenomen met SARS. Ook werd kort daarna een ziekenhuis in Taipei gesloten, en alle (120) mensen die zich erin bevonden moesten er 2 weken in blijven.

Toen is er een verpleegster uit dat ziekenhuis met de bus naar Kaushiung gegaan, dat is in het zuiden van Taiwan. Heel stom dus, want op die manier heeft ze de SARS ook naar daar genomen. Ook waren er gekken die uit de ramen van het ziekenhuis sprongen en vervolgens door de politie opgepakt moesten worden.

Al snel veranderde het hele straatbeeld in Taiwan en liepen veel mensen met een mondkapje. Ook werden er steeds meer ziekenhuizen, restaurants en hotellen gesloten omdat ze er SARS hadden ontdekt. En ook nu wordt dat steeds meer, 80% van de mensen loopt dan ook met een mondkapje op. Ja ik dus ook, want ik probeer wel voorzichtig te doen.

Als je trouwens geen mondpakje ophebt, dan word in veel winkels je temperatuur gecontroleerd, want je weet maar nooit. Ook zijn er dus mensen die naar het ziekenhuis of dokter gaan en die hebben SARS...normaal gesproken moet je dan 10 dagen in je eigen huis blijven. Ook dan nog presteren Taiwaners het om het vliegtuig naar Australie te nemen, zoals afgelopen week gebeurde. Of een dokter die naar Japan was gevlogen.

Met z'n allen hopen we natuurlijk dat het snel over gaat! Ze weten trouwens ook al hoe de SARS is "ontstaan" het is namelijk door een dier naar de mensen overgedragen...in Hong Kong. En nu verspeid het zich naar verschillende plekken in de Wereld. Ik hoop voor iedereen in Nederland en alle andere landen dat het niet ook daar zal komen. Ik zal ook voorzichtig zijn nu ik hier in Taiwan woon.

Ik heb voor de rest nog wel een aantal dingen in Taiwan gedaan en beleeft, waar ik dan ook over wil vertellen. Ten eerste is het hier trouwens heel mooi weer, hoog lente laat maar zeggen, met elke dag 36 graden denk ik. In de zomer zal het dan ook nog wel veel warmer worden. Lijkt bijna wel Australie, waar het nou misschien zelfs kouder is.

Wat betreft zit hier dus ook wel goed, en ik vermaak me prima. M'n vriendin heeft trouwens sinds 2 weken een nieuwe baan. Ze werkt in een kapsalon, ze moet 12 uren werken en dat 6 dagen per week. In Taiwan wordt er normaalgesproken zoveel gewerkt en men verdient heel weinig. Het is heel slecht verdeelt eigenlijk.

Laat ik het zo zeggen, ik kan als leraar engels 2 maal zo veel verdienen en toch de helft van de tijd werken. En wat ik dan als leraar engels verdien is ongeveer hetzelfde loon wat ik in Nederland kreeg. En de mensen in Taiwan krijgen steeds minder verdient. Buschauffeurs krijgen nu nog maar (omgerekend) 275 euro per maand. Ook heb ik over iemand gehoord die 12 uren per dag, elke dag van de week in de supermarkt werkt en die krijgt (omgerekend) 150 euro per maand.

Inderdaad dat is ongelooflijk en het blijkt dat de mensen daar zo aan gewent zijn dat ze gewoon door gaan met werken, voor steeds minder. Gaan ze dan niet staken? Nee ze gaan niet staken in Taiwan, want normaalgesproken wordt je dan ontslagen, of de baas besluit om het bedrijf maar te sluiten. Want in Taiwan is de baas,de baas over alles en die kan doen wat hij zelf wil. Waarschijnlijk werkt hij dus zelf ook niet.

M'n vriendin heeft dus wel die baan in de kapsalon, en dat moet ook wel want ze wil gaan sparen om naar Nederland te komen. Dat zal waarschijnlijk het eind van dit jaar, of begin 2004 worden. Al een tijdje daarvoor, waarschijnlijk september 2003, ga ik ook terug naar Nederland. En als het goed is kan ik dan weer een huisje en baan vinden in Leeuwarden. Als m'n vriendin dan in Nederland is, komt ze bij me in huis wonen.

Wat de tijd nu eerst in Taiwan betreft, ik ben en blijf nog even aan het werk als engelse leraar. Op zich bevalt de school waar ik nou werk niet echt goed meer, omdat ik er ook maar 4 uurtjes werk. Maar ik schat in dat bijna elke school in Taiwan een beetje op die manier werkt. Ze beloven heel veel dingen, maar als je er dan uiteindelijk bent, ja dan pakt het altijd anders uit. Een goeie manier om mensen te lokken toch?

Ik ben ondanks dat wel een beetje op zoek naar een nieuwe baan, en het zou mooi zijn als ik die ook vind. Ook zit ik in het dagelijkse leven wel veel in het verkeer in Taiwan omdat ik m'n vriendin naar haar werk breng en weer ophaal. Daardoor kom ik ook steeds beter te weten waarom er zo veel botsauto's in Taiwan zijn. En dat is wel omdat de mensen altijd haast hebben en/of het spannend vinden om zo snel te rijden.

Wat ik dan als laatste nog wil vertellen is dat ik in de afgelopen anderhalve week m'n eigen homepage inelkaar heb gezet. Het is De GeKsTe reis OOIT en als je wil neem je snel even een kijkje: wirdoseven.tripod.com (open een nieuw scherm en vul in zonder www.)!

We houden contact!

Groeten vanuit (een besmet) Taiwan,

Wybo